Ik ben ieder jaar weer stiknieuwsgierig wat de KABK Mode- en Textiel afdeling voor talent aflevert. Deze keer niet zo’n grote PR campagne, dus het was wat zoeken naar de route, maar uiteindelijk kwam hij via via binnen. En wat een talent dit jaar! Stijl070 besteedt aandacht aan de mooiste ontwerpen en de meest talentvolle ontwerpers.
LESLIE EISINGER
“‘Kijkdoos – Kleurplaat’. Dit is mijn wereld, hij is van papier.Ik heb het gemaakt en alles hier is wat het lijkt; kleurpotloden, pen, papier en stiften. Herinneringen, vervaagd en weer ingekleurd. Lieflijke silhouetten en heftige kleuren. Speelse hoop en naïviteit, de collectieve herinnering aan de jeugd. Hier wil ik zijn. Dit is van mij, mijn sprookjesbos. Kijk uit waar je loopt.”
Leslie deelt in haar opstelling aan de Brouwersgracht haar hele proces: het sprookjesboek, haar tekeningen en proeflapjes, alles ligt er. Gebreide en vervilte kledingstukken, mooie patronen en expressief kleurgebruik (klik op de foto voor een vergroting).
"Kijkdoos - Kleurplaat" Leslie Eisinger
PATTY FONSECA MONTEIRO
“Mijn collectie is ontstaan vanuit een eigen fascinatie voor de spirituele en wetenschappelijke wereld en wat hen onderscheidt. Hoe mensen het bij dit onderwerp hebben over “het einde” ben ik juist heel erg benieuwd naar “het begin”. Om daar achter te kunnen komen heb ik onderzoek gedaan naar theorieën vanuit wetenschappelijk oogpunt, maar ook vanuit de religieuze (mythes) kant. In hoeverre is er een onderscheid tussen de spirituele en wetenschappelijke wereld? Er zijn in de loop der jaren verschillende meningen over dit onderwerp ontstaan, maar mijn idee hierover is dat deze twee werelden toch dichter bij elkaar staan dan gedacht. Het duel tussen feit en fictie heeft mij geleid bij het creatief denkproces van mijn collectie. Dit heb ik gedaan door middel van beeldvertaalslagen om te zetten in vormgeving. Hierin heb ik geprobeerd om de tegenstelling en versnelling van de twee componenten weer te geven. Ik zie het als een uitdaging en missie om juist diepgang te brengen in een collectie. Het ontwerpproces van een collectie wat uiteindelijk leidt tot kleding is voor mij geen hobby meer, maar iets wat ik adem, leef, voel, elke dag weer.”
In het warme ketelhuis van de Sketch Store aan de Lange Poten deelt Patti haar ideeën met ons. We hebben het over stofontwerp, bedrukken van stof en hoe het er verschillend uitziet op wol, zijde of katoen. Prachtig vinden we haar jas met kimonosleep en haar fragiele zijden jurkjes. Het contrast met de “blokhaklaarzen” en hier en daar de verwerking van metaal maakt haar collectie tegelijkertijd masculien en feminien.
Patti Fonseca Monteiro, Een spirituele/wetenschappelijke vrouw/man
MARIJE DE HAAN
“Ik ben gefascineerd door oude politiefoto’s. De anonimiteit in de beelden zorgen voor een afstand, waardoor ik met een soort comfort naar de beelden kan kijken en deze op esthetiek kan beoordelen. De gestructureerde chaos: de verkniptheid, het ongemakkelijke, het lichamelijke krijgt daardoor voor mij een surrealistische, esthetische waarde. Ik bewonder niet de dood, ik omarm niet de moordenaar, noch de overledene, maar datgene wat er overblijft: een stukje geschiedenis, wat ik door de anonimiteit zelf in kan vullen. De collectie “Flatliners” vertaalt deze fascinatie naar een verstild, surrealistisch, maar anoniem beeld. Het wekt vragen op, maar ik voel niet de behoefte deze te beantwoorden. Ik zet slechts kort de tijd stil. Ik kan de tradities in mannenmode waarderen. Ik gebrujik graag authentieke materialen en een handmatige verwerking hiervan. Ik word tevreden van een mooie knoop of een fijne handsteek aan de binnenkant van een kraag. Ik naai nog graag met de hand. De collectie is betrekkelijk anoniem. Soms is een gezicht niet of slechts gedeeltelijk te zien. De identiteit van de persoon doet er niet toe, enkel de situatie. Ik ben niet op zoek naar emotie, maar naar een weergave van datgene wat over is.”
Marije is wat zenuwachtig als we binnenlopen bij “haar” locatie aan de Raamstraat. De afstudeerjury is in aantocht. Maar we mogen gerust zelf rondkijken. En dat doen we met plezier. Een mooie ietwat onderkoelde collectie in basale kleuren. Een prachtige afwerking en hier en daar wat speelse details, zoals een kantinzet in een van haar “overhemden” (sorry Marije een mooier woord kan ik er niet voor bedenken). De collectie is mooi in de ruimte gepresenteerd én er is een live man aanwezig. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren met deze man, maar dan komt de jury binnen……
Marije de Haan, Flatliners
JANNEKE LEMMERS
“Mijn collectie is gebaseerd op mijn persoonlijke fascinatie voor ‘doemscenario’s’ of beter gezegd ‘het einde der tijden’. Ik kwam erachter dat de aandach hiervoor voortkomt uit angst: angst om de controle te verliezen. Ik ben zelf een controle freak, zo nu en dan wat angstig, maar tegelijkertijd ook heel ‘down to earth’. Ik ben gekomen tot een eigen toekomstvisie die is bedoeld als geruststellende profetie: de mens zal een manier vinden om te overleven en wel door terug te gaan naar de oorsprong, de sfeer van de pre-historie, naar een nieuw begin…. Een nieuw begin betekent dat we dingen anders kunnen doen, zoals één worden met onze omgeving in plaats van het naar onze hand te zetten zoals we altijd doen. Een meisje ontdekt overblijfselen van jassen en blouses die in de steen zijn blijven steken en besluit ze op haar manier aan te trekken. Ze heeft niet veel middelen, maar weet toch op te vallen en tegelijkertijd een te zijn met haar omgeving. Mijn oorsprong is voor mij heel belangrijk, mijn moeder, mijn famielie, en ik draag mijn afstudeercollectie dan ook aan hen op. Ik hoop dat mensen het ‘oergevoel’ en de positiviteit in mijn werk herkennen en zich laten verwonderen door mijn collectie, door mij ….”
Op het moment dat het het oude Kwantumpand aan de Grote Markt binnenstappen wordt er volop gewerkt. Janneke is bezig haar live-modellen aan te kleden. Dus eventjes zelf rondsnuffelen. De collectie staat mooi opgesteld in een ruimte, die volgens mij erg lastig aan te kleden is! Het werk is vervreemdend en eigentijds en de details zijn mooi, zoals b.v. het met knopen geëmbosste leer.
Janneke Lemmers, "what a way to go..."
BERTINA VAN NIEUWENHUIZEN
“Mijn zwakte is mijn kracht. Een jonge vrouw is opgegroeid tussen 4 muren. Een kleine slaapkamer weerspiegelt haar leven. Door een brand raken zij en haar directe omgeving aangetast en beschadigd. Echter, door de brand zijn weliswaar verschillende lagen van de oppervlakte weggebrand, maar komen er ook nieuwe kleuren en lagen tevoorschijn. De lagen die er altijd al wel waren maar niet zichtbaar, geven een nieuwe identiteit aan deze omgeving. Ook aan deze jonge vrouw, want de brand die haar eigenlijk had moeten verwoesten heeft ook haar leven nieuwe kleuren en lagen gegeven Het werd de inspiratie voor deze collectie want: datgene wat haar juist had moeten verzwakken, de ramp, is nu haar kracht geworden en geeft haar een nieuwe identiteit. Mijn textielcollectie die geïnspireerd is door deze gelaagdheid wil ik toepassen in een kledingstuk, behang en gordijnen. De stukken worden gepresenteerd in een kleine ruimte die de slaapkamer van deze vrouw weerspiegelt.”
Stijl070 heeft hier niet zoveel aan toe te voegen, behalve dat het thema ingenieus gevonden is en dat het in de kleine slaapkamer erg vol is.
- Bertina van Nieuwenhuizen, een jonge vrouw met een nieuwe identiteit
SUSAN POLMAN
“Milieu, regels, gêne, verstoppen. Ik laat het zien in mijn collectie. Koketteren met een gebogen rug. De collectie is sober en grafisch. Transparante stoffen zorgen voor een gelaagdheid. De silhouetten zijn smal. Val alsjeblieft niet zo op. Doe maar gewoon mee. (Het zijn geen regels, ons soort mensen zijn openminded). Het is misschien wel wat persoonlijk. – Ach, welnee.”
Het werk van Susan staat prachtig opgesteld in het Stadhuis, bij het raam, zodat het licht door de transparante stoffen valt. Jammer dat we Susan niet zelf kunnen spreken.
Susan Polman, Mezelf? Ach welnee
Ik ben benieuwd wie er vanavond cum laude afstuderen. Er zitten genoeg kanshebbers bij volgens Stijl070.
Stijl 070 