Ik weet het nu zeker: als ik rijk word, wil ik een beeldentuin. En in die beeldentuin moet in ieder geval een beeld komen van Manolo Valdés (Valencia, Spanje 1942). Valdés is dé publiekstrekker dit jaar op Den Haag Sculptuur. De beelden zijn groot en indrukwekkend, maar ook verfijnd en in detail uitgewerkt. Stijl 070 was er wég van en dan met name van “Mariposas” (vlinders) en van Irene II. Aan het eind van het Lange Voorhout waar je op je gemak langs de beelden van Valdés kunt wandelen, zie je werk van geheel andere aard: Kim De Ruysscher (Hagenaar van Belgische origine) zet zijn levensechte marmeren beelden in een setting van glazen kassen. Mijn eerste reactie: ligt er nu een dekbed in die kas? Enfin kijk zelf maar wat je ervan vindt.
Meer informatie over de (achtergrond van) de kunstenaars en een plattegrond kun je vinden op www.denhaagsculptuur.nl.