Lastig te omschrijven, de ervaring met Zinder 2010. Ik moest de voorstelling van gisteravond echt even laten bezinken. Géén gewoon theater in ieder geval, misschien wel meer een belevingsevenement. Drie korte voorstellingen met tussendoor ruimte om de kunstwerken/installaties te bekijken.
Indrukwekkend in al zijn eenvoud was de voorstelling van Sevket Kurnaz, naar ik later begreep een nieuwkomer bij Stella. Ik kreeg kippenvel van Adelaar zonder vleugels, vooral vanwege de eenzaamheid. Was het Sevket’s eigen verhaal?
De jongen die in de tafel verdween van Hanneke de Jong, met spel van Jos Nargy was van geheel andere orde. In deze voorstelling was vooral de combinatie met video erg goed. De stem zal me nog wel even bijblijven.
Zwart op wit (Rosa Mee en Laura Mentink) begon wat zoetig. De voorstelling deed me vooral denken aan de meisjesboeken die ik vroeger las, totdat “zwart op wit” de waarheid boven tafel kwam en toen werd het echt leuk!
Van de kunstwerken/installaties vond ik vooral Cakestad 8:44 van Streefland&Adriaanse en I love me…..I love me not en Touching thougts van Sara Nuytemans boeiend.
De voorstellingen en de kunstwerken/installaties samen laten je identiteit beleven en vooral nadenken over jouw eigen identiteit.
Zinder 2010 is nog te zien t/m 6 mei a.s.. Meer informatie op www.stella.nl
Stijl 070 